اثربخشی آموزش ریاضی بر اساس هوش های چندگانه گاردنر بر میزان عملکرد تحصیلی دانش آموزان با ناتوانی یادگیری ریاضی دختر پایه سوم ابتدایی اصفهان

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش ریاضی بر اساس هوش های چندگانه گاردنر بر میزان ناتوانی یادگیری ریاضی دانش آموزان دختر پایه سوم ابتدایی شهر اصفهان بود. این پژوهش به روش تجربی صورت گرفت. جامعه آماری این پژوهش، دانش آموزان دختر مبتلا به ناتوانی یادگیری ریاضی پایه سوم ابتدایی شهر اصفهان بودند. نمونه های این پژوهش شامل 42 نفر از دانش آموزان پایه سوم دبستان مبتلا به ناتوانی یادگیری ریاضی بودند که به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای از 15 مدرسه عادی در شهر اصفهان انتخاب شدندو سپس به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش به 8 گروه زبانی، ریاضی، فضایی، جسمانی، موسیقیایی، درون فردی، میان فردی و طبیعت گرایی تقسیم شد. پیش آزمون از هر9 گروه گرفته شدو بر اساس هوش های چندگانه به صورت انفرادی در گروههای آزمایشی، آموزش ریاضی بر اسا س هوش های چندگانه در مورد 8 گروه به کار گرفته شد و پس از آموزش پس آزمون و سپس آزمون پیگیری از همه گروهها به عمل آمد. ابزارهای مورداستفاده در این پژوهش عبارتنداز: مقیاس هوش های چندگانه، آزمون تشخیصی ایران کی –مت، آزمون هوشی نابسته به فرهنگ کتل فرم ب. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که تفاوت معناداری بین نمرات میانگین ریاضی در دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون و پیگیری وجود داشت (001 /0 (p<. به این صورت که میانگین نمرات گروه آزمایش به طور معناداری از میانگین نمرات گروه کنترل بیشتر بود. کلیدواژه ها: هوش های چندگانه گاردنر، ناتوانی یادگیری ریاضی